Jesse Leibfried, stagiair bij IT-Value over grote auto’s, de vrijheid die varen geeft én zijn deelname aan een ICT-wedstrijd Skills Heroes
Jesse Leibfried, stagiair bij IT-Value over grote auto’s, de vrijheid die varen geeft én zijn deelname aan een ICT-wedstrijd Skills Heroes.
‘Mijn start was een beetje vreemd hier: ik deed uit voorzorg een coronatest terwijl ik geen klachten had. Tot mijn verbazing kwamen er twee streepjes te staan. Dus mijn stage startte helaas een week later dan gepland.’ Aan het woord is Jesse Leibfried, sinds begin februari stagiair bij IT-Value. Jesse volgt de mbo-opleiding niveau 4 tot ICT-beheerder, is 19 jaar oud, en zit in het 3e jaar wat tevens het examenjaar is. Na afronding van deze opleiding gaat hij verder aan de HAN met een hbo-studie gericht op ICT, in deeltijd. ‘School gaat me best gemakkelijk af, dus het lijkt me een goed idee om daarnaast gewoon te werken’, aldus Jesse. ‘Ik houd wel van een beetje uitdaging, zo heb ik het begin dit jaar meegedaan aan een wedstrijd van twee dagen in de Jaarbeurs in Utrecht. Bij deze competitie, die Skills Heroes heet, moest je binnen twee dagen een omgeving voor een bedrijf bouwen. Eerst was er nog een kwalificatiewedstrijd in Leiden, en nu dus het echte werk: ik ben derde geworden. Hoe dat komt? Onder meer omdat ik goed gekeken heb naar waar je punten voor kreeg, dat ging vooral over veel documenteren. Die onderdelen, daar heb ik dus ook bewust veel tijd in gestoken. Het was erg leuk om mee te maken en ook bij IT-Value vinden ze dit natuurlijk prachtig. Ik heb al veel complimentjes van mijn collega’s gekregen.’
IT-Value voelt niet als bedrijf, maar als familie
‘Ik kwam bij IT-Value terecht via mijn mentor. Hij wist dat dit een mooi bedrijf was en stuurde me als potentiële kandidaat door. Vervolgens heb ik op de website gekeken en een e-mail gestuurd, want het leek me wel wat om hier stage te mogen lopen’, zegt Jesse. ‘Na een sollicitatiegesprek via Teams was het snel rond: al de eerste keer dat ik hier binnenkwam was de sfeer leuk, de communicatie onderling meteen goed en het voelt niet als een strak bedrijf maar vooral heel gezellig. Eigenlijk veel meer als een gezamenlijke familie. Ik vind het mooi dat ik hier mijn eindopdracht mag doen. Daar heb ik ook al een idee over, namelijk het via applicaties pushen van een package. In gewoon Nederlands: dit is eigenlijk een klein bestandje, dat een hele hoop applicaties installeert. Het voordeel voor de beheerder is dat zijn werk een stuk gemakkelijker wordt. Dat heeft aan de ene kant te maken met het automatiseren van handmatige werkzaamheden, dat levert hem tijd op. Aan de andere kant worden er ook minder fouten gemaakt omdat er minder menselijk handelen aan te passen komt. En voor de eindgebruiker? Die zal ervaren dat de applicaties iets sneller werken waarschijnlijk.’
‘Verder vul ik mijn dagen hier met meekijken naar de tickets die binnenkomen, ik neem telefoon aan, installeer laptops en pik eigenlijk alles wat zo voorbijkomt op. Als ik iets niet weet stuur ik het uiteraard naar een collega door of ik vraag om hulp. Mijn stage duurt nog tot de zomervakantie.’
Over grote auto’s en de vrijheid van boten
‘In mijn vrije tijd richt ik me op een aantal nogal dure hobby’s. Ik houd van autorijden, en dat stamt echt uit mijn jeugd. Ik herinner me nog heel goed dat mijn vader een Audi A3 had. Prachtig vond ik dat! Die auto heeft hij 10 jaar gereden, en toen hij deze verkocht zag deze er nog als nieuw uit. De liefde voor mooie auto’s is me dus met de paplepel ingegoten. Op dit moment rijd ik zelf een Polo 6c uit 2016. Zelf zaken inbouwen doe ik uiteraard ook, maar dan moet het wel 100% origineel zijn.’
‘Een andere liefde, die ik ook uit mijn jeugd heb overgehouden, gaat over het varen met boten. Wij gingen vroeger vaak naar Kroatië op vakantie, en daar waren we veel op het water te vinden. Ik mocht steeds meer zelf varen en toen ik 18 jaar werd heb ik meteen mijn vaarbewijs gehaald. En ook nu nog ben ik graag op het water. Mijn ouders hebben een rubberen boot die ze bijna niet meer gebruiken en die neem ik regelmatig op de trailer mee naar het open water. Zodra ik de buitenboordmotor vastpak en weg ben verdwijnt alle stress. Het hoeft niet hard te gaan, het gaat me juist om de stilte. Dan maak ik mijn hoofd even helemaal leeg.’