Videobellen met cliënt, patiënt óf tussen zorgpersoneel onderling? In dit blog lees je de verhalen uit de praktijk. Ze helpen ziekenhuizen en zorginstellingen om lessons learned door anderen direct op hun werkvloer toe te passen.

‘Ik kom bijna dagelijks op de werkvloeren van zowel ziekenhuizen als zorginstellingen. In de afgelopen maanden heb ik natuurlijk veel indrukwekkends voorbij zien komen. Wanneer ik vanuit mijn IT-rol kijk dan kan ik een drietal behoeftes, of eigenlijk uitdagingen, die gaan over het onderhouden van contacten, clusteren vanuit het werkveld.’ Dat zegt Thijs Kleemans, als projectmanager actief bij IT-Value. ‘Ten eerste komen de collega’s minder fysiek samen. Daarbij doel ik op de mensen die actief zijn in cure, vooral de ziekenhuizen dus, waar men gericht is op genezing van de patiënt.’

‘De tweede uitdaging zie ik, op diezelfde werkvloer, rondom het contact tussen de specialist en de patiënt. En als derde, en dat richt ik me op zijde van care, de (ouderen)woonzorg dus, waarbij mensen structureel verzorgd worden. Daar is een behoefte aan contact tussen cliënt en familie. Concreet: de oudere dame op een PG-afdeling die, ook in coronatijd, het gezicht van haar dochter en kleinkinderen wil zien. In dit blog focus ik me op de grootste uitdagingen die ontstonden op het gebied van digitaal contact gedurende de coronatijd.’

‘De grootste problemen zag ik ontstaan toen de eerste coronagolf achter de rug was en de reguliere zorg weer opgestart werd. Voor het beeld: ik ben met name actief in ziekenhuizen en woon-zorgcomplexen. De ziekenhuislocatie waar ik nu ben kenmerkt zich door zo’n 100.000 polibezoeken per jaar. Mensen fysiek naar het ziekenhuis laten komen was, onder meer vanwege besmettingsgevaar, uiteraard geen optie. Dus werd er gekozen voor videoconsulting. En toen bleek het lastig om door de bomen het bos te zien: want welke aanbieder kies je? En waar moet je überhaupt op letten?’

‘Samen met de IT-manager van het betrokken ziekenhuis ben ik als MT-lid opgetreden om te helpen. Kijk, videobellen an sich is qua techniek zo ingewikkeld niet, maar je hebt ook te maken met alle koppelingen richting andere applicaties, zoals bijvoorbeeld het ECD (Elektronisch Cliënten Dossier) of het EPD (waarbij de P dan staat voor patiënten) daaromheen.’

‘Al snel bleek dat ziekenhuizen en woonzorginstellingen specifieke vragen hadden. Vragen die niet zomaar door een Skype of Facetime-oplossing geregeld konden worden. En dan heb ik het nog niet over digitale veiligheid gehad’, aldus Thijs. ‘Denk aan het uitsturen van vergaderverzoeken op een bepaalde manier. En aan de inrichting van client- of patiëntoverleg waarbij men niet meer fysiek in een ruimte zat maar op afstand, met elkaar via een scherm een behandelplan op moest stellen voor een patiënt. Niet ingewikkeld denk je, maar dan wil die ene chirurg even een digitaal tekeningetje rechtstreeks op het scherm kunnen maken om iets medisch te onderbouwen. En de volgende wil dat er tijdens zo’n multidisciplinair overleg bepaalde mensen beter in beeld zijn als ze het woord voeren. Maar ook, en dat speelde dan weer meer in de woonzorghuizen, ondervonden we de uitdaging om devices, veelal tablets, stabiel te laten blijven werken. Na elk gesprek wordt zo’n apparaat immers van boven tot onder ontsmet. En sommige collega’s namen het schoonmaken met alcohol zó serieus dat een ruime hoeveelheid vocht in het apparaat een volgend videobelmoment in de weg stond, om het maar plastisch uit te drukken’, zegt Thijs.

‘Al met al was het mijn meest uitdagende, maar tegelijkertijd meest bijzondere en mooie tijd ooit, ondanks de verdrietige aanleiding uiteraard. Inmiddels zijn we maanden verder en zijn er al heel wat lessons learned. Mijn advies is om vooral bij elkaar in de keuken te kijken en niet continu zelf het wiel uit te vinden. Ga gewoon in gesprek met die concullega, want, naast zorgen, doe je bij voorkeur óók dit IT-stuk samen. Wat me verder bijgebleven is? De enorme stroomversnelling waarin plots beslissingen gemaakt konden worden. Waar zaken voorheen door een bureaucratische molen moesten, werd er nu snel geacteerd. En die manier van werken staat mij als resultaatgerichte IT’er vanzelfsprekend enórm aan’, lacht Thijs.