‘Het is een bijzondere tijd waarin we leven en ook al zijn we geen bloedverwanten en dus geen familie van elkaar, tóch voelt dat wel zo bij de mensen binnen ons bedrijf.’

‘Het is een bijzondere tijd waarin we leven en ook al zijn we geen bloedverwanten en dus geen familie van elkaar, tóch voelt dat wel zo bij de mensen binnen ons bedrijf.’ Aan het woord is Desiré Aalders, binnen IT-Value verantwoordelijk voor hr en finance. ‘In het begin van de coronaperiode leken de gevolgen nogal mee te vallen, maar uiteindelijk kregen ook wij te maken met besmettingen. Niet per se van onze collega’s zelf, maar ook van de kinderen of partners van collega’s. Dat zijn echt de momenten waarop je goed werkgeverschap wilt laten zien: het is wat ons betreft dan niet meer dan logisch dat deze collega thuis voor zijn gezin zorgt. Het spreekt voor zich dat we dan overleg hebben over het opnemen van doorbetaald zorgverlof. . En we hopen dat de fruitmand die we sturen bijdraagt aan een spoedig herstel. Als het druk is, en er even snel een tandje bijgezet moet worden, staan onze mensen ook voor ons klaar. Altijd. Andersom is dat ook zo, dat is wat ons betreft de kracht van goed samenwerken.’

‘Daarnaast is het ook een periode waarin er veel thuis gewerkt wordt, al waren wij dat al wel gewend. Toch heb ik wel gemerkt dat in de tijd die achter ons ligt de grens tussen werk en privé bij sommigen wat vervaagde. Mensen werken toch nog even wat langer door, loggen ‘s avonds nog even in en sluiten nu eenmaal minder snel de deur als de thuisplek ineens ook een werkplek wordt’, aldus Desiré. ‘Daar waken we wel voor als bedrijf, want je wilt je mensen duurzaam inzetbaar houden. En dat bereik je alleen als er een goede balans is tussen werk en privé. Juist binnen een organisatie zoals de onze, waarin mensen gedreven zijn en echte doorbijters, moet je er met elkaar voor waken dat de werkdrift niet doorslaat. Tegelijkertijd hebben we ook gemerkt dat de flinke vermindering aan reistijd, met name bij de consultants, werknemers veel productiever maakt. Dit betekent overigens niet dat die nieuwe ruimte direct weer ingenomen moet worden door nieuwe afspraken. Soms is een pas op de plaats juist prima om even op adem te komen in deze uitdagende tijd.’

‘Daarnaast hebben we gemerkt dat je elkaar minder fysiek ziet, dus er was over en weer bewust extra aandacht voor de mens áchter de werknemer. In de praktijk betekende dit bijvoorbeeld dat we niet meteen zakelijk openden tijdens een meeting maar eerst aandacht hadden voor hoe het met iemand ging. Krijg je alles op de rit? Hoe gaat het met je, maar dan écht? En hoe loopt het thuis binnen je gezin of, wanneer iemand alleen woont, heb je voldoende aanspraak buiten de deur? Het stellen van dit soort vragen duurt voort tot op de dag van vandaag, want helaas is de pandemie nog altijd niet voorbij.’

‘Voordat corona een feit werd, hadden we bepaalde rituelen binnen ons bedrijf. Zo was woensdag van oudsher loempiadag’, lacht Desiré. ‘Een van onze developers heeft er zelfs een speciaal bestelsysteem voor ontwikkeld. Die dag hebben we er, zo goed en kwaad als het ging en uiteraard met minimale bezetting, gewoon in gehouden. Daarnaast is het ons ook gelukt om, toen alles wat versoepelde, een barbecue te organiseren net na de zomer. En dat zijn fijne bijeenkomsten, omdat je mensen dan toch van een andere kant ziet. Juist op de momenten dat het werk wat meer wordt losgelaten, lijken onze collega’s vrienden die plezier hebben met elkaar. Ondanks alle gezelligheid hebben we uiteraard wel steeds alle persconferenties gekeken, een goed coronaprotocol opgesteld en de gegeven adviezen nauwgezet opgevolgd’, aldus Desiré.

‘Wat mij persoonlijk drijft in mijn vak is het laten groeien en bloeien van mensen. Wanneer een collega bijvoorbeeld ergens tegenaan loopt wat moeilijk of lastig blijkt, en je kunt iemand richting geven waardoor er tóch die stap vooruit gezet wordt dan vind ik dat mooi. Daar haal ik veel voldoening uit. Ook in gesprekken waarin mensen aangeven dat ze veel werkdruk ervaren vind ik het fijn om samen te kijken waar iemand tegenaan loopt, wat er precies gebeurt en hoe we er met elkaar snel voor kunnen zorgen dat de werkdruk weer gezond wordt.’

‘Persoonlijk geloof ik binnen het kader van werken erg in vermijden van het woord structureel, want wanneer werkdruk structureel te hoog is, dan brand je langzaam op. Zo raad ik iedereen ook aan om tussen de verschillende meetings door even hersteltijd te nemen. De mens is er simpelweg niet voor gemaakt om als een soort machine van de ene virtuele meeting naar de andere door te gaan. Dan kom je niet vol energie je werkdag uit en is de hersteltijd na een dag simpelweg te lang. Dat houd je niet lang vol. Gelukkig zie je dat ook de mensen binnen onze teams goed op elkaar letten, wanneer iemand aangeeft het te druk te hebben, dan worden er direct taken verdeeld. Het mag cliché klinken, maar ook hier maken vele handen licht werk. En dat kan nét voldoende zijn om iemand weer lekker aan de slag te krijgen.’

‘Voorkomen van een te hoge werkdruk is ook één van de belangrijkste redenen waarom wij voor onze mensen flexdagen inplannen. Dat zijn dagen waarin men aan de eigen ontwikkeling kan werken of tijd kan nemen voor taken die telkens opschuiven. Het zijn doorgaans dagen waar niet heel veel druk op zit en waarin ‘to do’s’ met mindere prioriteit ein-de-lijk weggewerkt kunnen worden. Dat geeft rust. We kennen immers allemaal dat sluimerende, onrustige gevoel van een takenlijst die maar niet korter wordt, maar je wél achtervolgt.’

‘Overall kan ik zeggen dat blijven werken aan verbinding, preventief aan de slag gaan met werkdruk, frustraties uit mogen spreken, bouwen aan de relatie en werken op basis van vertrouwen actief bijdragen aan het familiegevoel dat we hier ervaren. Ook, afhankelijk van je rol, zelf je dag in kunnen delen met daarin vrijheid en autonomie vinden we belangrijk binnen ons bedrijf. Wij geloven dat als mensen goed in hun vel zitten en trots zijn op hun werk het resultaat vanzelf wel komt.’

‘De coronaperiode heeft overigens ook een positief effect gehad, want juist doordat we niet meer fysiek bij elkaar in het pand zaten, moest er meer moeite gedaan worden om samen te werken. Ik heb het idee dat de intensiteit van die samenwerking wel omhoog is gegaan. Mensen in verschillende teams weten elkaar nu beter te vinden en dat is fijn als ze bij dezelfde klant betrokken zijn.’

‘Ook zijn we in de afgelopen periode wederom gegroeid in het aantal mensen die bovendien stuk voor stuk uit ons eigen netwerk kwamen. En dat vind ik een mooie beweging, want dat zegt ook iets over de mate waarin onze collega’s trots zijn op hun eigen bedrijf. Zelf ervaar ik het ook zo. Door de mensen, de cultuur en de manier waarop we met elkaar omgaan ga ik elke dag opnieuw met een bepaalde energie naar mijn werk. Niet omdat het moet, maar omdat iets je drijft dat je wilt blijven doen. De tijd vliegt en volgens mij is dat de beste indicator voor het ervaren van werkplezier’, besluit Desiré.